Strophe I:
Aft Nocht schau i beim Fenster ausse, und sich an oidn Mann dort sitzn
auf a Parkbank, ganz verwahrlost und allan
Er schaut ois wär a sehr vertieft, in a Thema des eam sehr bedrückt
seine Augn san wie sei Rumfloschn so la
Seine Kleider san zerrissn, a oide Zeitung is sei Kissen,
auf dem a einschloft, und von an bessern Lebm tramt
Refrain I:
Er hot si sicher nie docht, dass sei Lebm amoi so wird
Er hot ganz sicher fleißig g’oabeit in sein Lebm
I denk er is a guada Mensch, der dankboa is wenn ma erkennt, dass er a seine guadn Seitn hot
Oba jetzt sitzt a do, und woat auf Hüf von obm, weil allan auf seina Parkbank tät a sterbm
Strophe II:
Er lasst si langsam umme foin, und wü si von dem Tog erholn,
den er heit wieder umme bogn hot
Auf amoi tauchn G’staltn auf i wü scho schrein, doch kriag mei Maul ned auf,
und schau nur zur, wos mit dem oidn Mann passiert
Sie haun und tretn ein auf eam, i wass ned wos no wolln von eam,
er hot jo ned amoi a Stückl Brot
Refrain II:
Er hot si sicher nie docht, dass sei Lebm amoi so wird
Er hot ganz sicher fleißig g’oabeit in sein Lebm
I denk er is a guada Mensch, der dankboa is wenn ma erkennt, dass er a seine guadn Seitn hot
Oba jetzt liegt a do, volla Bluat von unt bis obm, und allan auf seina Parkbank is a g’storbm